Gmina Markuszów leży w województwie lubelskim, przy drodze Warszawa - Lublin, 25 km od stolicy województwa.

    Markuszów w dawnych wiekach nosił nazwę Markuszewo, a nawet Markuszowice. Nazwy te pochodziły od rodu Markuszewskich, pierwotnych właścicieli. Pierwsza wzmianka o Markuszowicach pochodzi z roku 1317. Wtedy to książę Władysław Łokietek przeniósł Markuszowice z prawa polskiego na prawa średzkie. Wszyscy osadnicy otrzymali od właściciela ziemskiego w dziedziczenie i swobodne dysponowanie jednakowej wielkości działki (ok. 16 ha).

    Po wygaśnięciu rodu Markuszewskich dobra ziemskie przeszły w XVI wieku do rodu Firlejów, możnej i zasłużonej rodziny arystokratycznej. Dla rozwoju miejscowości najbardziej przyczynił się wojewoda lubelski i ruski Piotr Firlej syn Mikołaja, który był inicjatorem przekształcenia Markuszowic w miasto. Źródła podają, iż stało się to pomiędzy rokiem 1531 a 1557. Na miejskim herbie widniał firlejowski Lewart na błękitnym tle. Młode miasto nieźle się zapowiadało, miało dogodne położenie przy głównym trakcie łączącym Lublin z Mazowszem. Z czasem nazwę miejscowości zmieniono na Markuszów.
W XVIII wieku dobra markuszowskie znowu zmieniły właściciela, przeszły w posiadanie Hryniewieckich.
Burmistrz Markuszowa Antoni Zdanowicz w okresie powstania styczniowego był przywódcą wojsk polskich województwa lubelskiego. W 1870 r. miejscowość została pozbawiona praw miejskich w ramach sankcji popowstaniowych.

Wykorzystano fragmenty książki S. Łowczaka
"Burzliwa historia Markuszowa"